wskrzesić

wskrzesić
{{stl_3}}wskrzesić {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}fskʃɛɕiʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-szę{{/stl_8}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_8}}-si{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_6}}wskrzeszać {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}fskʃɛʃaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_37}}perf{{/stl_37}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}ożywić{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}ins Leben zurückrufen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}[von den Toten] erwecken {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_27}}przen {{/stl_27}}{{stl_13}}wprowadzić na nowo{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}obyczaje{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}tradycję {{/stl_33}}{{stl_14}}wiederbeleben {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_30}}fig{{/stl_30}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • wskrzesić — dk VIa, wskrzeszę, wskrzesićsisz, wskrześ, wskrzesićsił, wskrzeszony wskrzeszać ndk I, wskrzesićam, wskrzesićasz, wskrzesićają, wskrzesićaj, wskrzesićał, wskrzesićany «w wierzeniach: przywrócić życie umarłemu; ożywić» A czy wiesz, mnichu, że ja… …   Słownik języka polskiego

  • wskrzesić — Umarłego by wskrzesił zob. umarły …   Słownik frazeologiczny

  • wskrzeszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wskrzeszaćam, wskrzeszaća, wskrzeszaćają, wskrzeszaćany {{/stl 8}}– wskrzesić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wskrzeszę, wskrzeszaćsi, wskrześ, wskrzeszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odrodzić — dk VIa, odrodzićdzę, odrodzićdzisz, odrodzićrodź a. odrodzićródź, odrodzićdził, odrodzićdzony rzad. odradzać ndk I, odrodzićam, odrodzićasz, odrodzićają, odrodzićaj, odrodzićał, odrodzićany «powołać do życia, dać nowe życie; wskrzesić, poprawić,… …   Słownik języka polskiego

  • popiół — m IV, D. popiółpiołu, Ms. popiółpiele; lm M. popiółpioły 1. «pozostałość (w postaci szarego proszku) po spaleniu substancji pochodzenia organicznego, zwykle drzewa, węgla» Miałki, gruby, szary popiół. Wybierać popiół z pieca. Wygrzebywać z… …   Słownik języka polskiego

  • powołać — dk I, powołaćam, powołaćasz, powołaćają, powołaćaj, powołaćał, powołaćany powoływać ndk VIIIa, powołaćłuję, powołaćłujesz, powołaćłuj, powołaćywał, powołaćywany 1. «ustanowić, wyznaczyć, wybrać kogoś na coś, do czegoś; desygnować» Powołać… …   Słownik języka polskiego

  • zwyczaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «powszechnie przyjęty, najczęściej uświęcony tradycją sposób postępowania w pewnych okolicznościach, charakterystyczny dla pewnego środowiska, terenu, okresu itp.; obyczaj» Dawny, odwieczny, staropolski zwyczaj. Stary …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”